Bayram yaklaştıkça toplum olarak bizi biz yapan bazı değerleri insan daha çok özler oluyor. Özel zamanlarda sevinçle ve ümitle beraber kayıplar ve özlemler de sanki yanı başımızda… Bu hafta anneme bu özlemlerle nasıl baş ettiğini sormak istiyorum.
Anne biliyorum ki bayram öncesi bol bol mutfakta olacaksın. Ben de aynen senin izinden yürüyor olacağım. Ama bayram hazırlıkların içinde şöyle bir düşün.
Eski bayramlar nasıldı? Biliyorum ki senin için hep iyilik ve ümit dolu. Ama gel bu sefer gönlünü sansürsüz aç… Mutluluklarla beraber hayal kırıklıklarını da anlat. “Miniannem neleri özlüyor, bayramlar senin içine siniyor mu?”, bunları anlat. Dört jenerasyon aşağı yukarı hepimizin arasında 20’şer yaş var. Bundan 20 yıl sonra Ece bir bayram günü kendini nasıl iyi hissedebilir, neler yaparsa huzur bulabilir…
Haydi bunu hayal et…
Fotoğraf: Burcu Ergin
Selin cim bu soruyu oyle bir gun de sordun ki …can arkasim,evlendigim in 3gununde tanisip 47sene hic kopmadan .bu gunlere geldik .feyhan i kaybettim..son gunlerde hemen hemen her telafonda 50.senemizi cok ozel kutluyalim derdi.3sene daha dayanamadi.cok hassas bir gunumdeyim.ama ece cim le resmimi gorunce ,sorumlulugumu biliyorum.bugunu atlatayim sana gercekten sansursuz yazacagim…..