Yıl sonu biraz da duygusal anlamda muhasebe zamandır. Bu yıl en büyük kazancım bu sayfalar aracılığıyla yeni dostlar edinmemdi.
Söz çok etkili bir sanat… Yazıya dökülen söz ise bambaşka bir kudret… Kaybolmaz, unutulmaz… Bu anlamda ne büyük bir sorumluluğum var…
Ece ve Mekin’e bir anne olarak en büyük öğüdüm, insanları kırmamak olmuştur. Eşim iyi insan olmanın hepimize aslında doğuştan verilen bir başlangıç özelliği olduğunu söyler… “Esas olan bu özelliği zeka ve bilgelikle zenginleştirmektir” der…
İşte yeni yıldan benim beklentim; biribirini doğru anlayan ve doğru iletişim kuran, kırmadan ama gerekirse yapıcı olarak eleştirebilen, ihtiyacı olana sadece madden değil ama emeğiyle de el verebilen bir toplum…
Bunun için de herşeyden önce eğitim… Sevgi… Saygı…
ne kadar doğru, yüreğine kalemine sağlık….mutlu yıllar : )
Selin cim yazını hastanede mini annene okudum.siz bu yazıları kitaplaştırın diyor çok tatlı.yılın son gunu hastanede yiz.son olacak inşallah.
Zubeyde Teyze’cigim, ciktiniz saniyordum ben. Cok gecmis olsun.